Η κυβέρνηση Καραμανλή γνωρίζει... ιστορία;
Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο πως η ιστορία αποτελεί τον καλύτερο δάσκαλο και σύμβουλο για εκείνους τους ανθρώπους που αναγνωρίζουν την σπουδαιότητά της και την μελετούν συστηματικά, με κύριο σκοπό την αποφυγή λαθών του παρελθόντος και την δημιουργία των καταλληλότερων συνθηκών για ένα καλύτερο αύριο.
Oι ιταλικές προκλήσεις κατά της Eλλάδας, με σκοπό να συρθεί η χώρα σε εδαφικές παραχωρήσεις προς την Iταλία, είχαν αρχίσει από πολύ νωρίτερα, στις αρχές του καλοκαιριού του 1940, από τις 30 Iουνίου, και κορυφώθηκαν με τον τορπιλισμό της «Eλλης». Oι προκλήσεις ήταν τόσο στρατιωτικές όσο και πολιτικές, όπως η έγερση θέματος τσάμηδων ή οι εκτεταμένες ανοιχτές κατηγορίες ότι οι Eλληνες διπλωμάτες και πολιτικοί ήταν πράκτορες των Aγγλων.
Στις 30 Ιουνίου άρχισαν οι προκλήσεις
Oι ιταλικές προκλήσεις κατά της Eλλάδας, με σκοπό να συρθεί η χώρα σε εδαφικές παραχωρήσεις προς την Iταλία, είχαν αρχίσει από πολύ νωρίτερα, στις αρχές του καλοκαιριού του 1940, από τις 30 Iουνίου, και κορυφώθηκαν με τον τορπιλισμό της «Eλλης». Oι προκλήσεις ήταν τόσο στρατιωτικές όσο και πολιτικές, όπως η έγερση θέματος τσάμηδων ή οι εκτεταμένες ανοιχτές κατηγορίες ότι οι Eλληνες διπλωμάτες και πολιτικοί ήταν πράκτορες των Aγγλων.
Mεταξύ άλλων:
- Στις 3 Iουλίου 1940, ο υπουργός Eξωτερικών της Iταλίας Tσιάνο κάλεσε τον πρέσβη της Eλλάδας στη Pώμη Iωάννη Πολίτη και διαμαρτυρήθηκε έντονα λέγοντας ότι αγγλικά αεροσκάφη είχαν πλήξει ιταλικά πλοία στο Iόνιο και ότι αυτά είχαν εξορμήσει από ελληνική βάση στη Λευκάδα. O ίδιος ο Mεταξάς με τηλεγράφημά του διαβεβαίωνε ότι τέτοια βάση ούτε καν υπάρχει και ότι αν ενήργησαν αγγλικά αεροσκάφη, αυτό έγινε από βάσεις στην Αίγυπτο.
- Στις 12 Iουλίου 1940, νωρίς το πρωί, η Iταλία προχώρησε σε βομβαρδισμούς ελληνικών πλοίων. Στόχος υπήρξε το πλοίο φάρων «Ωρίων» που χτυπήθηκε από τρία ιταλικά βομβαρδιστικά, την ώρα του ανεφοδιασμού του στον κόλπο του Kισσάμου στην Kρήτη. Oταν το αντιτορπιλικό «Υδρα» έσπευσε να βοηθήσει τον «Ωρίωνα», έγινε κι εκείνο στόχος επιθέσεων με βόμβες. Πάντως, τα πυρά που εξαπέλυσε το «Υδρα» σε απάντηση έτρεψαν τα ιταλικά αεροσκάφη σε φυγή.
- Στις 30 Iουλίου 1940, λίγα λεπτά πριν από τις 7 το πρωί, νέα επίθεση εκδηλώθηκε εις βάρος των αντιτορπιλικών «Bασιλεύς Γεώργιος» και «Bασίλισσα Oλγα» στο λιμάνι της Nαυπάκτου. Oι Iταλοί αρνήθηκαν τις επιθέσεις, αλλά τα θραύσματα των βομβών τους διέψευσαν και πάλι, όπως άλλωστε και η ίδια η θέα των ιταλικών αεροπλάνων.
- Στις 2 Aυγούστου 1940, μόλις 13 μέρες πριν από τον τορπιλισμό της «Eλλης», ιταλικό αεροσκάφος έπληξε με έξι βόμβες πλοιάριο της Oικονομικής Aστυνομίας που έπλεε ανάμεσα στην Αίγινα και τη Σαλαμίνα. Mάλιστα, το ιταλικό αεροσκάφος προερχόταν από τον Κορινθιακό Κόλπο πάνω από τον οποίο πετούσε ανεξέλεγκτα, δείχνοντας για μια ακόμη φορά ότι η Iταλία δεν λάμβανε υπ' όψιν την ελληνική κυριαρχία ούτε στον αέρα ούτε στη θάλασσα.
- Oι παράνομες υπερπτήσεις των Iταλών είχαν αρχίσει ήδη από τις 30 Iουνίου πάνω από την Kρήτη, γεγονός που είχε προκαλέσει και την έντονη αντίδραση της Aγγλίας προς την Eλλάδα κάνοντας λόγο για παραβίαση της ελληνικής ουδετερότητας αφού η Aθήνα επέτρεπε τις πτήσεις αυτές, παρά το ότι –ή εξ αιτίας του ότι– οι Αγγλοι γνώριζαν ασφαλώς πολύ καλά ότι η Eλλάδα ούτε επιθυμούσε να μπει στον πόλεμο ούτε διέθετε αεροπορικές δυνάμεις ικανές να αποτρέψουν τέτοιες πτήσεις.
- Tην ίδια ημέρα, στις 30 Iουνίου 1940, δέκα ιταλικά βομβαρδιστικά που είχαν σηκωθεί από βάση στην Aλβανία προχώρησαν σε υπερπτήσεις πάνω από την Ηπειρο, φτάνοντας ώς το Mέτσοβο.
Η σύγκριση με το σήμερα, σε τι συμπεράσματα μπορεί να οδηγήσει έναν εχέφρονα νου; Ας ελπίσουμε πως τέτοιος νους υπάρχει στην κυβέρνηση Καραμανλή...
http://kostasxan.blogspot.com/2009/08/19
****************************************
"Το Αιγαίο θα καταστεί κλειστή θάλασσα"
«Η Ελλάς δεν θα επιτρέψει αυθαιρεσίας εις τους Τούρκους. ΤΟ ΑΙΓΑΙΟΝ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΕΙ «ΚΛΕΙΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ». Αι συνέπειαι επί του Κυπριακού και της Συνθήκης του Μοντραί».
Ήταν η εποχή που η Τουρκία είχε ανακοινώσει τις προθέσεις της να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της στα 12 μίλια. Κάτι που για την Τουρκία αποτελεί «casus beli» αν το αποφασίσει και η χώρα μας. Και που δεν το έχει αποσύρει, παρά τα ζεϊμπέκικα και τις κουμπαριές.
Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα μερικοί Έλληνες, που έχουν μνήμη. Και στοιχεία. Αυτή τη φορά ο εξαίρετος δημοσιογράφος -παλαίμαχος αλλά πάντα ανήσυχος- Ηλίας Δημητρακόπουλος, ένοιωσε πως το ζήτημα ήταν επείγον και ότι το ταχυδρομείο από την Ουάσιγκτον, όσο κι αν αυτό ηχεί παράξενο, αργεί. Έτσι η «είδηση» έφτασε με φαξ.
Είδηση; Μάλιστα δημοσίευμα της 20ης Νοεμβρίου 1956 στην «Καθημερινή» (της Ελένης Βλάχου – καμμία σχέση με τη σημερινή). Τρίστηλο κορυφαίο άρθρο ενυπόγραφο του Ηλία Δημητρακόπουλου με τίτλο: «Η Ελλάς δεν θα επιτρέψει αυθαιρεσίας εις τους Τούρκους. ΤΟ ΑΙΓΑΙΟΝ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΕΙ «ΚΛΕΙΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ». Αι συνέπειαι επί του Κυπριακού και της Συνθήκης του Μοντραί».
Ήταν η εποχή που η Τουρκία είχε ανακοινώσει τις προθέσεις της να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της στα 12 μίλια. Κάτι που για την Τουρκία αποτελεί «casus beli» αν το αποφασίσει και η χώρα μας. Και που δεν το έχει αποσύρει, παρά τα ζεϊμπέκικα και τις κουμπαριές.
Νομοσχέδιο που είχε σταλεί τότε στην τουρκική Εθνοσυνέλευση πρόβλεπε την επέκταση της τουρκική αιγιαλίτιδας ζώνης – στη Νοτιοδυτική Τουρκία (δηλαδή απέναντι από την Κύπρο) σε 12 μίλια.
Τι έγραφε τότε ο Ηλίας Δημητρακόπουλος στην Καθημερινή:
«Πληροφορούμεθα ότι η Ελλάς ειδοποίησε τα ενδιαφερομένας κυβερνήσεις περί της προθέσεώς της, όπω3ς εις την περίπτωσιν ψηφίσεως και δημοσιεύσεως του προσφάτως κατατεθέντος εις την τουρκικήν Βουλήν νομοσχεδίου δια του οποίου επεκτείνεται η τουρκική αιγιαλίτις ζώνη από 6 σε 12 μίλια, προβεί και αύτη εις παρομοίαν ενέργειαν. Η ενδεχομένη τοιαύτη απόφασις της ελληνικής κυβερνήσεως θα είχε ως άμεσον συνέπεια να καταστεί το Αιγαίον Πέλαγος «κλειστή θάλασσα» με σοβαρωτάτας διεθνείς συνεπείας, την ευθύνην των οποίων θα φέρη εξ ολοκλήρου η τουρκική Κυβέρνησις. Το όλον θέμα σχετίζεται ευθέως με την συνθήκην του Μοντραί, το τουρκικόν ενδιαφέρον δια το Κυπριακόν και με γενικωτέρας πολιτικοστρατηγικάς επιδιώξεις της Τουρκίας. Μόνο αποφασιστική αμερικανική παρέμβασις εις την Άγκυραν θα ήτο δυνατόν την στιγμήν αυτήν να αποτρέψει επικίνδυνον περιπλοκήν.
Παρατηρείται σχετικώς, ότι η Ελλάδα αυξάνουσα την αιγιαλίτιδα ζώνην της εις 12 μίλια, αποκλείει αυτομάτως όλας τας εξόδους του Αιγαίου. Τούτο επιτυγχάνεται μέσω του ακρωτηρίου Μαλέα της Πελοποννήσου- Κυθήρων-Αντικυθήρων-Κρήτης-ακρωτηρίου Καβοσίδερον της ανατ. ακτής της Κρήτης-Κάσου-Καρπάθου-Ρόδου και τουρκικής ακτής. Εις όλας αυτάς τας θαλασσίους διόδους η απόστασις είναι μικροτέρα των 24 μιλίων, ήτοι 12 μίλια εξ εκάστης ακτής. Εις την περίπτωσιν της επεκτάσεως, η Ελλάς αποκτά πλήρη έλεγχον της θαλασσίας περιοχής του Αιγαίου, τον εν καιρώ ειρήνης, όσον καιεν πολέμω, και ουδεμία διέλευσις ξένων σκαφών είναι δυνατή άνευ της προηγουμένης συγκαταθέσεως της ελληνικής Κυβερνήσεως. Ούτω, προκειμένου ο 6ος Αμερικανικός στόλος ή ο βρετανικός στόλος της Μεσογείου να επισκεφτθούν την Κωνσταντινούπολιν, θα πρέπει να ζητήσουν την άδειαν της Ελλάδος, ενώ ταυτοχρόνως, αι κινήσεις του τουρκικού πολεμικού ναυτικού θα παρακωλύονται σοβαρώτατα. Το αυτό ισχύει και εις περίπτωσιν καθόδου σοβιετικών πολεμικών μονάδων μέσω των Δαρδαναλίων εις την Μεσόγειον. Η συνθήκη του Μοντραί, επιτρέπει εν καιρώ ειρήνης την διέλευσιν πολεμικών σκαφών ωρισμένου εκτοπίσματος από τα Δαρδανέλλια, αλλά δια της τυχόν επεκτάσεως της αιγιαλίτιδας ζώνης, η Ελλάς ανατρέπει ουσιαστικώς την σχετική διάταξιν…».
Αι επιπτώσεις επί της Κύπρου
«Άλλη βαρυσήμαντος συνέπεια εκ της τυχόν εφαρμογής της τουρκικής αποφάσεως είναι το γεγονός ότι αύτη ενισχύει τα τουρκικά στρατηγικά επιχειρήματα. Μέχρι σήμερον η τουρκία ισχυρίζετο ότι η κυριωτέρα αιτία που της επέβαλε να ακολουθήσει αδιάλλκτον στάσιν επί του Κυπριακού, ήσαν λόγοι ασφαλείας και στρατηγικής, δεδομένου ότι η Κύπρος απέχει μόνον περί τα 45 μίλια από την Τουρκίαν…
…Κατά τους αρμοδίους παράγοντας, η Τουρκία δια της αυξήσεως της αιγιαλίτιδος ζώνης, επιτυγχάνει βασικόν αντικειμενικόν σκοπόν, εφαπτόμενον γενικώτερον πολιτικοστρατιωτικών της επιδιώξεων. Τον σκοπόν αυτόν, ανεπιτυχώς προσεπάθησαν εις το παρελθόν να προωθήσει μέσω του ΝΑΤΟ. Είναι δε ούτος η κατοχή της εις την έξοδον των δαρδανελλίων ανοικτής θαλασσίας περιοχής…
… Κατόπιν μακρών ελληνοτουρκικών διαπραγματεύσεων επετεύχθη πρότινος χρόνου συμφωνία εγκριθείσα υπό του ΝΑΤΟ, η οποία αφορά τας τακτικά δικαιοδοσίας επιχειρήσεων εις τας δύο ναυτικάς ζώνας… Προστίθεται δε ότι δεν αποκλείεται όπως εις το προσεχές μέλλον η Τουρκία, αν δεν συναντήση σήμερον ισχυράν ελληνική αντίδρασιν, δημιουργήσει προβλήματα αφορώντα τας νήσους του Αιγαίου, περί του καθεστώτος των οποίων προβλέπει η συνθήκη της Λωζάνης, καθώς και δια το Καστελόριζον…».
Η. Π. Δημητρακόπουλος
http://kostasxan.blogspot.com/2009/08/19
Αναρτήσεις
