Ανάγκη για μια νέα Στρατηγική
===================
Του Βία Λειβαδά
Όταν διεξάγεται ένας αγώνας είναι απαραίτητο να υπάρχει, πέραν της πολιτικής και μια μακροπρόθεσμη Στρατηγική που να στηρίζεται σε προβλέψεις για τις συνθήκες που θα επικρατούν όταν η εφαρμοζόμενη πολιτική καταστεί ατελέσφορη.
Η Τουρκία έχει μόνιμη Στρατηγική την οποία εφαρμόζει αταλάντευτα ό,τι και να συμβαίνει στον κόσμο. Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Νταβούτογλου, στενός σύμβουλος του πρωθυπουργού Έρτογαν επί χρόνια, έχει χαράξει με επιτυχία τη στρατηγική τής χώρας του με στόχο όπως τονίζει ο ίδιος «μέχρι το 2023 τίποτε στη γη δεν θα μπορεί να γίνει χωρίς την έγκριση της Τουρκίας». Το 2023 συμπληρώνοναι εκατόν χρόνια από την άνοδο του Μουσταφά Κεμάλ στην εξουσία.
Στρατηγική δεν είναι μόνο ο καθορισμός τού τελικού σκοπού που επιδιώκεται αλλά και τα σταδιακά βήματα που πρέπει να γίνουν για την επίτευξή του, προβλέποντας και λαμβάνοντας υπόψη τις όποιες σημαντικές αλλαγές στο εξωτερικό και διεθνές περιβάλλον. Γι αυτό και η Τουρκία άρχισε να απαγκιστρώνεται από τις εντολές της Αμερικής, αφού την εκμεταλλεύτηκε όσο μπορούσε καλύτερα. H ομολογία του Αμερικανού ΥΦΕΞ, κ. Μπράϊζα, ότι η Τουρκία είναι τώρα περιφερειακή υπερδύναμη, ήλθε να επιβεβαιώσει την επιτυχία των στόχων της. Φυσικά οι ΗΠΑ αδυνάτισαν γιατί χρεοκόπησαν οικονομικά και δεν είναι σε θέση να παριστάνουν πια τη μόνη μεγάλη δύναμη. Μήπως ο κ. Μπράϊζα προετοιμάζει τους Αμερικανούς να αποδεχθούν το ρόλο του ακόλουθου της Τουρκίας;
Εμείς εδώ, μια χώρα που κινδυνεύει η ύπαρξή μας συνεχώς από την αναβάθμιση της Τουρκίας, τι κάνουμε; Ακολουθούμε απλά μια πολιτική αδιέξοδη, με συνομιλίες πάνω στη βάση του απορριφθέντος από το λαό στο Δημοψήφισμα σχεδίου Ανάν. Ήδη με την πολιτική των υποχωρήσεων στις προηγούμενες συνομιλίες καταλήξαμε σε σχέδιο που μας οδηγούσε κατευθείαν στην τούρκικη κυριαρχία και την «ανάκτηση» της Κύπρου από την Τουρκία, βάσει των αποφάσεών της του 1956.
Δυστυχώς ο νυν πρόεδρος, περιφρονώντας το Εθνικό Συμβούλιο, πήρε μόνος του την απόφαση να αρχίσει τις νέες συνομιλίες στην ίδια βάση και με τη λογική των υποχωρήσεων. Φυσικά εισπράττει από τους εχθρούς της Κύπρου επαίνους για την υποχωρητικότητά και υποταγή του στις εντολές τους. Τώρα οδηγούμαστε πια στο τέλος της άγονης και ζημιογόνου για την Ελληνική πλευρά «συνομιλιών». Καταλήξαμε ήδη σε αδιέξοδο, αφού σε όλα τα σημεία που συζητήθηκαν υπάρχουν χαώδεις διαφορές, αλλά τις συνεχίζουν γιατί ο καθένας φοβάται να μη επιφορτισθεί με τις επιπτώσεις της αποτυχίας. Αυτό όμως βοηθά μόνο την Τουρκία να συνεχίσει απρόσκοπτα τις ενταξιακές της συνομιλίες και να περάσει την κρίση του Δεκέμβρη. Μετά ας διαλύσουν οι συνομιλίες και θα μπορέσει η Τουρκία με τους φίλους της να βρουν τρόπους να επιρρίψουν τις ευθύνες στη δική μας πλευρά. Ενώ τώρα θωπεύουν τον κ. Χριστόφια, το καλό παιδί, με την άρνησή του να δεχθεί την πλήρη υποταγή θα αρχίσουν να τον κατηγορούν. Η αμερικάνικη προπαγάνδα θα τον δαιμονοποιήσει, όπως συνέβη με τόσους άλλους συνεργάτες της και να στρέψει τους συμμάχους της εναντίον του. Τελικά ο κυπριακός Ελληνισμός θα πληρώσει τις συνέπειες.
Το κυπριακό δεν λύεται με συνομιλίες! Τριάντα χρόνια συνομιλίες κατέληξαν σε ένα σχέδιο που παρέδιδε την Κύπρο στην Τουρκία και τώρα συνεχίζουν πάνω στην ίδια βάση. Είναι ουτοπία να νομίζουμε ότι θα λυθεί το κυπριακό με συνομιλίες και την βοήθεια του ΟΗΕ που υπακούει τυφλά μόνο στην Αμερική.
Ρεαλισμός είναι να στοχοθετήσουμε την πορεία λύσης με βάση τους καθαρούς μας στόχους και να αφαιρέσουμε την ευθύνη για τη λύση στους ασπονδότερους εχθρούς μας, τη Βρετανική πολιτική και την Αμερικανική δύναμη. Είναι καιρός να βρούμε μια νέα πορεία και όταν οι συνομιλίες φθάσουν στο αδιέξοδο να προτείνουμε την εναλλακτική λύση (σχέδιο Β).
Η μόνη ρεαλιστική πορεία είναι η επανατοποθέτηση του κυπριακού στις σωστές του βάσεις ως θέματος εισβολής, κατοχής και εποικισμού. Ως μέλος της Ε.Ε. ολόκληρης της Κύπρου, να ζητήσουμε την προσαρμογή του Συντάγματος του 1960 προς το Ευρωπαϊκό κεκτημένο με εφαρμογή όλων των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αποκατάσταση της ακεραιότητας και της κυριαρχίας της Κύπρου σε όλη την επικράτειά της, συμπεριλαμβανομένου και του εδάφους των Βρετανικών βάσεων. Η Ε.Ε. έχει καθήκον να εκδιώξει τον τουρκικό κατοχικό στρατό από το Ευρωπαϊκό έδαφος της Κύπρου.
Αυτή είναι μια ρεαλιστική πορεία λύσης. Συνομιλούμε με την Ευρώπη και όχι με τον Αμερανοκρατούμενο ΟΗΕ. Με την επιδίωξη αυτής της λύσης γινόμαστε πιο πιστευτοί και στους Ευρωπαίους εταίρους μας, παρά να εκλιπαρούμε για ψίχουλα που δέχεται να μας πετάξει προσωρινά η Τουρκία.
Χρειάζεται όμως σκληρή εργασία σε όλη την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο, για να αποκαταστήσουμε την πιστευτότητα και αξιοπρέπειά μας που χάσαμε στα 36 χρόνια υποταγής.
http://hellenicrevenge.blogspot.com/2009/08/blog-post_13.html
*********************************************
Αποτυχημένοι οι σύγχρονοι Έλληνες Στρατηγοί
O Σουν Τζου λέει: Η τέχνη του πολέμου έχει αποφασιστική σημασία για την Πολιτεία. Είναι ένα ζήτημα ζωής και θανάτου. Ένας δρόμος που μπορεί να οδηγήσει στην ασφάλεια ή στην καταστροφή. Γι' αυτό, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, δεν επιτρέπεται να παραμελείται.
Η τέχνη του πολέμου καθορίζεται από πέντε σταθερούς παράγοντες, που πρέπει πάντα να υπολογίζονται όλοι. Είναι οι εξής: ο νόμος της Ηθικής, ο Ουρανός, η Γη, ο Διοικητής, η Μέθοδος και η Πειθαρχία. Ο νόμος της Ηθικής κάνει τους ανθρώπους να ταυτίζονται τόσο με τους κυρίους τους, ώστε να μην τους τρομάζει κανένας κίνδυνος και να τους ακολουθούν χωρίς να υπολογίζουν τη ζωή τους.
Ουρανός σημαίνει νύχτα και ημέρα, κρύο και ζέστη, ώρα και εποχή.
Γη σημαίνει μικρές και μεγάλες αποστάσεις, κίνδυνος και ασφάλεια, ανοιχτές πεδιάδες και στενά περάσματα, το απροσδιόριστο της ζωής και του θανάτου. Ο Διοικητής ενσαρκώνει τις αρετές της Σοφίας, της Ευμένειας, του Θάρρους και της Αυστηρότητας.
Η Μέθοδος και η Πειθαρχία πρέπει να γίνουν αντιληπτές ως η σωστή διάρθρωση του στρατού σε μονάδες, η ιεραρχία μεταξύ των Αξιωματικών, η υποστήριξη των δρόμων απ' όπου φτάνουν οι ενισχύσεις και ο έλεγχος στις στρατιωτικές δαπάνες.
Αυτοί οι πέντε παράγοντες πρέπει να είναι οικείοι σε κάθε Στρατηγό. Όποιος τους γνωρίζει θα είναι νικητής, όποιος τους αγνοεί θα αποτύχει.
Οι επτά όροι
Αν θέλεις λοιπόν να αξιολογήσεις τα στρατιωτικά δεδομένα, τότε αποφάσισε συγκρίνοντας με τον ακόλουθο τρόπο:
Ποιός από τους δύο αντίπαλους ηγεμόνες συμπεριφέρεται σύμφωνα με το νόμο της Ηθικής;
Ποιός από τους δύο Στρατηγούς είναι ο ικανότερος;
Ποιος έχει τα πλεονεκτήματα της Γης και του Ουρανού;
Σε ποιά πλευρά επιβάλλεται αυστηρότερα η Πειθαρχία;
Ποιός στρατός είναι ο ισχυρότερος;
Σε ποιά πλευρά οι Αξιωματικοί και οι μονάδες είναι καλύτερα εκπαιδευμένες;
Σε ποιό στρατό επικρατεί μεγαλύτερη βεβαιότητα ότι οι ανδραγαθίες αμείβονται όπως τους αξίζει και οι παραβάσεις τιμωρούνται αμείλικτα;
Με τη βοήθεια αυτών των επτά όρων μπορώ να προβλέψω τη νίκη ή την ήττα. Ο Στρατηγός που θα ακούσει τη συμβουλή μου και θα ενεργήσει σύμφωνα μ' αυτήν, θα νικήσει. Σε έναν τέτοιο Στρατηγό παραδίδω την αρχηγία! Ο Στρατηγός που δε θα ακούσει τη συμβουλή μου και δε θα ενεργήσει σύμφωνα μ' αυτήν, θα ηττηθεί. Έναν τέτοιο Στρατηγό πρέπει να τον απολύσεις.
Κανέναν από τους επτά όρους δεν πληρούν ικανοποιητικώς οι σημερινές Ένοπλες Δυνάμεις της Ελληνικής Δημοκρατίας!
Το σημερινό στράτευμα, δεν εμπνέεται από τις πολιτικές και στρατιωτικές «ηγεσίες» των τελευταίων 35 ετών. Τουλάχιστον, όχι στον βαθμό που ενέπνεε ένας Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ή ένας Ιωάννης Μεταξάς με έναν Αλέξανδρο Παπάγο...
Δυστυχώς, ο πρώην Α/Γ.Ε.ΕΘ.Α., Στρατηγός (Τ/Θ) Δημήτριος Γράψας - παρ' όλες τις αρχικές προσδοκίες μας - δεν έδειξε να μπορεί να ανταπεξέλθει έναντι του Τούρκου ομολόγου του στον τομέα της αποφασιστικότητος. Δεν αναφερόμεθα στους τομείς της στρατηγικής τέχνης και της επιχειρησιακής καταρτήσεως. Στη βούλησή του για άμυνα, έτσι ώστε να διασφαλισθεί η εδαφική ακεραιότητα της Πατρίδος και η Εθνική Αξιοπρέπεια του Ελληνικού Λαού, αναφερόμεθα. Κάτι πήγαν να κάνουν - ίσως - μαζί με τον Α/ΓΕΣ Αντιστράτηγο Βούλγαρη προ ημερών, τοποθετώντας 1.000 καταδρομείς στα νησάκια του ανατολικού Αιγαίου ΜΑΣ, αλλά το «πλήρωσαν» κι οι δυό... Την περασμένη Πέμπτη, απεστρατεύθησαν άρον άρον!
Δυστυχώς, από αβελτηρίες - στην καλύτερη περίπτωση - των ιθυνόντων, όπου η Ελλάς διαθέτει γεωγραφικά ή τακτικά πλεονεκτήματα έναντι των αντιπάλων μας, αρχίζει να τα χάνει.
Χαρακτηριστικότατο παράδειγμα, το μέτωπο του Έβρου! Όλες οι επιλαρχίες αρμάτων μάχης τύπου Leopard 2 HEL και Leopard 2 A4, έχουν αφεθεί χωρίς πυρομαχικά, με αποτέλεσμα οι σχηματισμοί να μην είναι επιχειρησιακοί! Επί πλέον, οι Τούρκοι, προμηθεύονται - με απίστευτη φρενίτιδα - πλωτές γέφυρες εφόδου, άκρως επιθετικά μέσα δηλαδή, τα οποία χρησιμοποιούνται για τη βίαιη διάβαση υδατίνων κωλυμάτων.
Για τον βαθμό πειθαρχίας, στον Στρατό Ξηράς τουλάχιστον, ας μην μιλήσουμε καν. Ο νοών νοείτω.
Η ισχύς είναι μέγεθος ποιοτικό, μα ΚΑΙ ποσοτικό. Είναι αλήθεια πως υπερέχουμε ποιοτικώς έναντι των Τούρκων. Ιδιαιτέρως μάλιστα, στο έμψυχο προσωπικό της Πολεμικής Αεροπορίας μας. Όμως ο γ.γ. της ΓΔΑΕΕ, ο υπεύθυνος επί των εξοπλιστικών, ο διαβόητος Ευάγγελος Βασιλάκος, ασκεί πράγματι «φιλότιμες» προσπάθειες, μοχθεί σχεδόν, για να απομειωθούν όλοι οι άλλοι δείκτες ισχύος μας, σε κάθε τομέα! Τα αποθέματα καυσίμων, πυρομαχικών, ανταλλακτικών, λιπαντελαίων, τροφίμων, του στρατεύματος, κυμαίνονται σε απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα. Αναφερόμεθα ακόμη και στα στρατηγικά αποθέματα της χώρας! Το τελευταίο χρονικό διάστημα, γίνονται τακτικότατες καταγγελίες στη Βουλή, από δεκάδες βουλευτές της αντιπολιτεύσεως, για αυτό ακριβώς το θέμα. Σε ώτα μη ακουόντων όμως, από ό,τι φαίνεται...
Εκπαίδευση, άρτια, γίνεται μόνον στην Πολεμική Αεροπορία πλέον. Αν και άρχισαν να ακούγονται φωνές κι εκεί, που «μουρμουράνε» κάτι για περιορισμούς των πτήσεων και «εκπαίδευση» κυρίως από εξομοιωτές (flight simulators)...
Όσο για το ποιά είναι η βεβαιότητα που επικρατεί στο στράτευμα, για τις ηθικές αμοιβές και τις τιμωρίες, το γνωρίζουμε όλοι μας άριστα από την εποχή του '74... Οι Ήρωες της περιόδου εκείνης, αργοπεθαίνουν λησμονημένοι και περιφρονημένοι, ενώ κάποιοι αποδεδειγμένως προδότες, προήχθησαν ακόμη και σε Α/Γ.Ε.ΕΘ.Α.! Δεν αναφερόμεθα στον πρώην... Τα συμπεράσματα, δικά σας.
Δημήτρης Μακρής
http://kostasxan.blogspot.com/2009/08/blog-post_4311.html
===================
Του Βία Λειβαδά
Όταν διεξάγεται ένας αγώνας είναι απαραίτητο να υπάρχει, πέραν της πολιτικής και μια μακροπρόθεσμη Στρατηγική που να στηρίζεται σε προβλέψεις για τις συνθήκες που θα επικρατούν όταν η εφαρμοζόμενη πολιτική καταστεί ατελέσφορη.
Η Τουρκία έχει μόνιμη Στρατηγική την οποία εφαρμόζει αταλάντευτα ό,τι και να συμβαίνει στον κόσμο. Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Νταβούτογλου, στενός σύμβουλος του πρωθυπουργού Έρτογαν επί χρόνια, έχει χαράξει με επιτυχία τη στρατηγική τής χώρας του με στόχο όπως τονίζει ο ίδιος «μέχρι το 2023 τίποτε στη γη δεν θα μπορεί να γίνει χωρίς την έγκριση της Τουρκίας». Το 2023 συμπληρώνοναι εκατόν χρόνια από την άνοδο του Μουσταφά Κεμάλ στην εξουσία.
Στρατηγική δεν είναι μόνο ο καθορισμός τού τελικού σκοπού που επιδιώκεται αλλά και τα σταδιακά βήματα που πρέπει να γίνουν για την επίτευξή του, προβλέποντας και λαμβάνοντας υπόψη τις όποιες σημαντικές αλλαγές στο εξωτερικό και διεθνές περιβάλλον. Γι αυτό και η Τουρκία άρχισε να απαγκιστρώνεται από τις εντολές της Αμερικής, αφού την εκμεταλλεύτηκε όσο μπορούσε καλύτερα. H ομολογία του Αμερικανού ΥΦΕΞ, κ. Μπράϊζα, ότι η Τουρκία είναι τώρα περιφερειακή υπερδύναμη, ήλθε να επιβεβαιώσει την επιτυχία των στόχων της. Φυσικά οι ΗΠΑ αδυνάτισαν γιατί χρεοκόπησαν οικονομικά και δεν είναι σε θέση να παριστάνουν πια τη μόνη μεγάλη δύναμη. Μήπως ο κ. Μπράϊζα προετοιμάζει τους Αμερικανούς να αποδεχθούν το ρόλο του ακόλουθου της Τουρκίας;
Εμείς εδώ, μια χώρα που κινδυνεύει η ύπαρξή μας συνεχώς από την αναβάθμιση της Τουρκίας, τι κάνουμε; Ακολουθούμε απλά μια πολιτική αδιέξοδη, με συνομιλίες πάνω στη βάση του απορριφθέντος από το λαό στο Δημοψήφισμα σχεδίου Ανάν. Ήδη με την πολιτική των υποχωρήσεων στις προηγούμενες συνομιλίες καταλήξαμε σε σχέδιο που μας οδηγούσε κατευθείαν στην τούρκικη κυριαρχία και την «ανάκτηση» της Κύπρου από την Τουρκία, βάσει των αποφάσεών της του 1956.
Δυστυχώς ο νυν πρόεδρος, περιφρονώντας το Εθνικό Συμβούλιο, πήρε μόνος του την απόφαση να αρχίσει τις νέες συνομιλίες στην ίδια βάση και με τη λογική των υποχωρήσεων. Φυσικά εισπράττει από τους εχθρούς της Κύπρου επαίνους για την υποχωρητικότητά και υποταγή του στις εντολές τους. Τώρα οδηγούμαστε πια στο τέλος της άγονης και ζημιογόνου για την Ελληνική πλευρά «συνομιλιών». Καταλήξαμε ήδη σε αδιέξοδο, αφού σε όλα τα σημεία που συζητήθηκαν υπάρχουν χαώδεις διαφορές, αλλά τις συνεχίζουν γιατί ο καθένας φοβάται να μη επιφορτισθεί με τις επιπτώσεις της αποτυχίας. Αυτό όμως βοηθά μόνο την Τουρκία να συνεχίσει απρόσκοπτα τις ενταξιακές της συνομιλίες και να περάσει την κρίση του Δεκέμβρη. Μετά ας διαλύσουν οι συνομιλίες και θα μπορέσει η Τουρκία με τους φίλους της να βρουν τρόπους να επιρρίψουν τις ευθύνες στη δική μας πλευρά. Ενώ τώρα θωπεύουν τον κ. Χριστόφια, το καλό παιδί, με την άρνησή του να δεχθεί την πλήρη υποταγή θα αρχίσουν να τον κατηγορούν. Η αμερικάνικη προπαγάνδα θα τον δαιμονοποιήσει, όπως συνέβη με τόσους άλλους συνεργάτες της και να στρέψει τους συμμάχους της εναντίον του. Τελικά ο κυπριακός Ελληνισμός θα πληρώσει τις συνέπειες.
Το κυπριακό δεν λύεται με συνομιλίες! Τριάντα χρόνια συνομιλίες κατέληξαν σε ένα σχέδιο που παρέδιδε την Κύπρο στην Τουρκία και τώρα συνεχίζουν πάνω στην ίδια βάση. Είναι ουτοπία να νομίζουμε ότι θα λυθεί το κυπριακό με συνομιλίες και την βοήθεια του ΟΗΕ που υπακούει τυφλά μόνο στην Αμερική.
Ρεαλισμός είναι να στοχοθετήσουμε την πορεία λύσης με βάση τους καθαρούς μας στόχους και να αφαιρέσουμε την ευθύνη για τη λύση στους ασπονδότερους εχθρούς μας, τη Βρετανική πολιτική και την Αμερικανική δύναμη. Είναι καιρός να βρούμε μια νέα πορεία και όταν οι συνομιλίες φθάσουν στο αδιέξοδο να προτείνουμε την εναλλακτική λύση (σχέδιο Β).
Η μόνη ρεαλιστική πορεία είναι η επανατοποθέτηση του κυπριακού στις σωστές του βάσεις ως θέματος εισβολής, κατοχής και εποικισμού. Ως μέλος της Ε.Ε. ολόκληρης της Κύπρου, να ζητήσουμε την προσαρμογή του Συντάγματος του 1960 προς το Ευρωπαϊκό κεκτημένο με εφαρμογή όλων των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αποκατάσταση της ακεραιότητας και της κυριαρχίας της Κύπρου σε όλη την επικράτειά της, συμπεριλαμβανομένου και του εδάφους των Βρετανικών βάσεων. Η Ε.Ε. έχει καθήκον να εκδιώξει τον τουρκικό κατοχικό στρατό από το Ευρωπαϊκό έδαφος της Κύπρου.
Αυτή είναι μια ρεαλιστική πορεία λύσης. Συνομιλούμε με την Ευρώπη και όχι με τον Αμερανοκρατούμενο ΟΗΕ. Με την επιδίωξη αυτής της λύσης γινόμαστε πιο πιστευτοί και στους Ευρωπαίους εταίρους μας, παρά να εκλιπαρούμε για ψίχουλα που δέχεται να μας πετάξει προσωρινά η Τουρκία.
Χρειάζεται όμως σκληρή εργασία σε όλη την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο, για να αποκαταστήσουμε την πιστευτότητα και αξιοπρέπειά μας που χάσαμε στα 36 χρόνια υποταγής.
http://hellenicrevenge.blogspot.com/2009
****************************************
Αποτυχημένοι οι σύγχρονοι Έλληνες Στρατηγοί
O Σουν Τζου λέει: Η τέχνη του πολέμου έχει αποφασιστική σημασία για την Πολιτεία. Είναι ένα ζήτημα ζωής και θανάτου. Ένας δρόμος που μπορεί να οδηγήσει στην ασφάλεια ή στην καταστροφή. Γι' αυτό, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, δεν επιτρέπεται να παραμελείται.
Η τέχνη του πολέμου καθορίζεται από πέντε σταθερούς παράγοντες, που πρέπει πάντα να υπολογίζονται όλοι. Είναι οι εξής: ο νόμος της Ηθικής, ο Ουρανός, η Γη, ο Διοικητής, η Μέθοδος και η Πειθαρχία. Ο νόμος της Ηθικής κάνει τους ανθρώπους να ταυτίζονται τόσο με τους κυρίους τους, ώστε να μην τους τρομάζει κανένας κίνδυνος και να τους ακολουθούν χωρίς να υπολογίζουν τη ζωή τους.
Ουρανός σημαίνει νύχτα και ημέρα, κρύο και ζέστη, ώρα και εποχή.
Γη σημαίνει μικρές και μεγάλες αποστάσεις, κίνδυνος και ασφάλεια, ανοιχτές πεδιάδες και στενά περάσματα, το απροσδιόριστο της ζωής και του θανάτου. Ο Διοικητής ενσαρκώνει τις αρετές της Σοφίας, της Ευμένειας, του Θάρρους και της Αυστηρότητας.
Η Μέθοδος και η Πειθαρχία πρέπει να γίνουν αντιληπτές ως η σωστή διάρθρωση του στρατού σε μονάδες, η ιεραρχία μεταξύ των Αξιωματικών, η υποστήριξη των δρόμων απ' όπου φτάνουν οι ενισχύσεις και ο έλεγχος στις στρατιωτικές δαπάνες.
Αυτοί οι πέντε παράγοντες πρέπει να είναι οικείοι σε κάθε Στρατηγό. Όποιος τους γνωρίζει θα είναι νικητής, όποιος τους αγνοεί θα αποτύχει.
Οι επτά όροι
Αν θέλεις λοιπόν να αξιολογήσεις τα στρατιωτικά δεδομένα, τότε αποφάσισε συγκρίνοντας με τον ακόλουθο τρόπο:
Ποιός από τους δύο αντίπαλους ηγεμόνες συμπεριφέρεται σύμφωνα με το νόμο της Ηθικής;
Ποιός από τους δύο Στρατηγούς είναι ο ικανότερος;
Ποιος έχει τα πλεονεκτήματα της Γης και του Ουρανού;
Σε ποιά πλευρά επιβάλλεται αυστηρότερα η Πειθαρχία;
Ποιός στρατός είναι ο ισχυρότερος;
Σε ποιά πλευρά οι Αξιωματικοί και οι μονάδες είναι καλύτερα εκπαιδευμένες;
Σε ποιό στρατό επικρατεί μεγαλύτερη βεβαιότητα ότι οι ανδραγαθίες αμείβονται όπως τους αξίζει και οι παραβάσεις τιμωρούνται αμείλικτα;
Με τη βοήθεια αυτών των επτά όρων μπορώ να προβλέψω τη νίκη ή την ήττα. Ο Στρατηγός που θα ακούσει τη συμβουλή μου και θα ενεργήσει σύμφωνα μ' αυτήν, θα νικήσει. Σε έναν τέτοιο Στρατηγό παραδίδω την αρχηγία! Ο Στρατηγός που δε θα ακούσει τη συμβουλή μου και δε θα ενεργήσει σύμφωνα μ' αυτήν, θα ηττηθεί. Έναν τέτοιο Στρατηγό πρέπει να τον απολύσεις.
Κανέναν από τους επτά όρους δεν πληρούν ικανοποιητικώς οι σημερινές Ένοπλες Δυνάμεις της Ελληνικής Δημοκρατίας!
Το σημερινό στράτευμα, δεν εμπνέεται από τις πολιτικές και στρατιωτικές «ηγεσίες» των τελευταίων 35 ετών. Τουλάχιστον, όχι στον βαθμό που ενέπνεε ένας Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ή ένας Ιωάννης Μεταξάς με έναν Αλέξανδρο Παπάγο...
Δυστυχώς, ο πρώην Α/Γ.Ε.ΕΘ.Α., Στρατηγός (Τ/Θ) Δημήτριος Γράψας - παρ' όλες τις αρχικές προσδοκίες μας - δεν έδειξε να μπορεί να ανταπεξέλθει έναντι του Τούρκου ομολόγου του στον τομέα της αποφασιστικότητος. Δεν αναφερόμεθα στους τομείς της στρατηγικής τέχνης και της επιχειρησιακής καταρτήσεως. Στη βούλησή του για άμυνα, έτσι ώστε να διασφαλισθεί η εδαφική ακεραιότητα της Πατρίδος και η Εθνική Αξιοπρέπεια του Ελληνικού Λαού, αναφερόμεθα. Κάτι πήγαν να κάνουν - ίσως - μαζί με τον Α/ΓΕΣ Αντιστράτηγο Βούλγαρη προ ημερών, τοποθετώντας 1.000 καταδρομείς στα νησάκια του ανατολικού Αιγαίου ΜΑΣ, αλλά το «πλήρωσαν» κι οι δυό... Την περασμένη Πέμπτη, απεστρατεύθησαν άρον άρον!
Δυστυχώς, από αβελτηρίες - στην καλύτερη περίπτωση - των ιθυνόντων, όπου η Ελλάς διαθέτει γεωγραφικά ή τακτικά πλεονεκτήματα έναντι των αντιπάλων μας, αρχίζει να τα χάνει.
Χαρακτηριστικότατο παράδειγμα, το μέτωπο του Έβρου! Όλες οι επιλαρχίες αρμάτων μάχης τύπου Leopard 2 HEL και Leopard 2 A4, έχουν αφεθεί χωρίς πυρομαχικά, με αποτέλεσμα οι σχηματισμοί να μην είναι επιχειρησιακοί! Επί πλέον, οι Τούρκοι, προμηθεύονται - με απίστευτη φρενίτιδα - πλωτές γέφυρες εφόδου, άκρως επιθετικά μέσα δηλαδή, τα οποία χρησιμοποιούνται για τη βίαιη διάβαση υδατίνων κωλυμάτων.
Για τον βαθμό πειθαρχίας, στον Στρατό Ξηράς τουλάχιστον, ας μην μιλήσουμε καν. Ο νοών νοείτω.
Η ισχύς είναι μέγεθος ποιοτικό, μα ΚΑΙ ποσοτικό. Είναι αλήθεια πως υπερέχουμε ποιοτικώς έναντι των Τούρκων. Ιδιαιτέρως μάλιστα, στο έμψυχο προσωπικό της Πολεμικής Αεροπορίας μας. Όμως ο γ.γ. της ΓΔΑΕΕ, ο υπεύθυνος επί των εξοπλιστικών, ο διαβόητος Ευάγγελος Βασιλάκος, ασκεί πράγματι «φιλότιμες» προσπάθειες, μοχθεί σχεδόν, για να απομειωθούν όλοι οι άλλοι δείκτες ισχύος μας, σε κάθε τομέα! Τα αποθέματα καυσίμων, πυρομαχικών, ανταλλακτικών, λιπαντελαίων, τροφίμων, του στρατεύματος, κυμαίνονται σε απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα. Αναφερόμεθα ακόμη και στα στρατηγικά αποθέματα της χώρας! Το τελευταίο χρονικό διάστημα, γίνονται τακτικότατες καταγγελίες στη Βουλή, από δεκάδες βουλευτές της αντιπολιτεύσεως, για αυτό ακριβώς το θέμα. Σε ώτα μη ακουόντων όμως, από ό,τι φαίνεται...
Εκπαίδευση, άρτια, γίνεται μόνον στην Πολεμική Αεροπορία πλέον. Αν και άρχισαν να ακούγονται φωνές κι εκεί, που «μουρμουράνε» κάτι για περιορισμούς των πτήσεων και «εκπαίδευση» κυρίως από εξομοιωτές (flight simulators)...
Όσο για το ποιά είναι η βεβαιότητα που επικρατεί στο στράτευμα, για τις ηθικές αμοιβές και τις τιμωρίες, το γνωρίζουμε όλοι μας άριστα από την εποχή του '74... Οι Ήρωες της περιόδου εκείνης, αργοπεθαίνουν λησμονημένοι και περιφρονημένοι, ενώ κάποιοι αποδεδειγμένως προδότες, προήχθησαν ακόμη και σε Α/Γ.Ε.ΕΘ.Α.! Δεν αναφερόμεθα στον πρώην... Τα συμπεράσματα, δικά σας.
Δημήτρης Μακρής
http://kostasxan.blogspot.com/2009/08/bl
Αναρτήσεις
