Πού το πάει η Άγκυρα;Με αμείωτη ένταση και προκλητικό τρόπο συνεχίζεται το τελευταίο χρονικό διάστημα ο ακήρυχτος πόλεμος του Αιγαίου και το σκηνικό έντασης που επιχειρούν να στήσουν εκ νέου οι στρατοκράτες της Άγκυρας, κυρίως πάνω από το Αγαθονήσι, τα Φαρμακονήσι και τη Ρω.
Αντιμετωπίζοντας διαρκώς σοβαρά εσωτερικά προβλήματα, τα οποία δεν είναι ανεξάρτητα της διαρκούς σύγκρουσης πολιτικών και στρατιωτικών, η πολιτική της Άγκυρας σκληραίνει.
Η ατμόσφαιρα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις βαραίνει συνεχώς δημιουργώντας προβληματισμό στα υπουργεία Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας. Οι τουρκικές προκλήσεις στις οποίες αναμένεται να προστεθεί και η έγερση ζητήματος με τους μουσουλμάνους που ζουν στη Κω και την Ρόδο, όπως είχε γίνει και στο παρελθόν, θα τεθούν επί τάπητος από την Ελληνική πλευρά στις 26 Αυγούστου, όταν θα βρεθεί στην Αθήνα ο νέος γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ κ. Ράσμουσεν.
Το σκηνικό έντασης που στήνουν οι Τούρκοι, κυρίως γύρω από τα συγκεκριμένα νησιά, δεν είναι αποκομμένα από τη σχετική πρόσφατη απόφαση του ΝΑΤΟ να συμπεριλάβει, ύστερα από πολλά χρόνια, σε άσκηση τον Άγιο Ευστράτιο. Επιπλέον δεν είναι αποκομμένο από το γεγονός ότι η τουρκική κυβέρνηση έχει αντιληφθεί πως οι αναλυτικές παρουσιάσεις και παραστάσεις των υπουργών Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας, Ντόρας Μπακογιάννη και Βαγγέλη Μεϊμαράκη, στους ομολόγους τους τόσο της ατλαντικής συμμαχίας όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν αρχίσει και βρίσκουν συμμάχους, οι οποίοι πλέον έστω και με σημαντική καθυστέρηση αντιλαμβάνονται την προκλητικότητα και κυρίως τους λόγους που αυτή υπάρχει από την πλευρά της Άγκυρας.
Την ίδια στιγμή και κάτω από αυτή την πίεση, που προέρχεται από την επιτυχία της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και της λεγόμενης «στρατιωτικής διπλωματίας», οι Τούρκοι στρατηγοί χάνοντας κάθε έλεγχο επιλέγουν να θέτουν ζητήματα Ελληνικής κυριαρχίας, ακόμη και για νησιά, όπως το Φαρμακονήσι και το Αγαθονήσι.
Με τη συνεχή σταθερή και επίμονη τακτική της να χρησιμοποιεί τα μαχητικά της αεροσκάφη για αποστολές στο Αιγαίο, η Τουρκία προσπαθεί έμπρακτα να παγιώσει την παρουσία της στο χώρο αυτό, επιδιώκοντας την de facto ανατροπή του νομικού καθεστώτος του αρχιπελάγους. Έτσι κατορθώνει να διατηρεί τις ελληνοτουρκικές διαφορές στα θέματα του Αιγαίου ανοιχτές και να δίνει διεθνώς την εντύπωση ότι το Αιγαίο είναι μια αμφισβητούμενη περιοχή, ώστε να κάνει ανάλογη εκμετάλλευση αυτής της εντύπωσης στο μέλλον.
Στο πλαίσιο αυτής της τακτικής η έμπρακτη μέθοδος της Τουρκίας για αλλαγή του υπάρχοντος status quo στο Αιγαίο έχει ανατεθεί κυρίως στην τουρκική πολεμική αεροπορία. Κατ' αναλογία, φυσικά, τη ματαίωση αυτών των σχεδίων, επίσης στην πράξη, έχει αναλάβει από το 1974 και μετά πρωτίστως η Πολεμική Αεροπορία και οι πιλότοι των μαχητικών μας αεροσκαφών, οι οποίοι καθημερινά δίνουν ακόμη και η ζωή τους για την υπεράσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.
Πεδίο εφαρμογής αναθεωρητικής πολιτικής της Άγκυρας είναι πιθανό να αποτελέσουν το ιδιοκτησιακό καθεστώς και η δήθεν οικιστική αλλοίωση των μικρών νησιών, νησίδων και βραχονησίδων, ο εξοπλισμός των νησιών του ανατολικού Αιγαίου – Δωδεκανήσου με εξελιγμένα αντιαεροπορικά συστήματα, το θέμα της υφαλοκρηπίδας σε συνάρτηση με τις περιοχές ευθύνης για έρευνα και διάσωση, καθώς και οι εξοπλισμοί της Εθνικής Φρουράς.
http://kostasxan.blogspot.com/2009/08/bl
==================================
Πόσο κινδυνεύει σήμερα η Θράκη από την Τουρκία;
Συστράτευση και συσπείρωση για το εθνικό συμφέρον που απαιτεί ο τόπος!
Η Θράκη αποτελεί ένα από τα κομβικά σημεία, έναν βασικό στόχο της «επιθετικής» πολιτικής της Άγκυρας. Είναι ένα από τα σημεία ενδιαφέροντος, στα οποία εστιάζει η τουρκική πολιτική αξιώνοντας τα μέγιστα οφέλη, φυσικά υπέρ της Άγκυρας και εις βάρος της νωθρής Αθήνας.
Η παρουσία του Κώστα Καραμανλή, στο Παγκόσμιο Συνέδριο Θρακών, σίγουρα δεν αποτελεί μία απόπειρα φυγής του Έλληνα πρωθυπουργού και ούτε αποτελεί τόπο διακοπών, αρχόμενης μίας περιόδου ιδιαίτερα υψηλού κινδύνου για «θερμό» ή «εκτεταμένο» επεισόδιο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Η επιλογή του κυρίου Καραμανλή, να δώσει το παρών του στην κρίσιμη ακριτική περιοχή της Θράκης, ουσιαστικά αποτελεί και μία έμπρακτη απάντηση στον «κουμπάρο» του Ταγίπ Ερντογάν, όταν πριν από 2 περίπου μήνες ο Τούρκος πρωθυπουργός αναφέρθηκε στους «πολίτες του, Τούρκους της Θράκης».
Δείχνει να σηκώνει το ανάστημά του ο πρωθυπουργός, αλλά μπορεί άραγε να εξηγήσει την στάση του και την υποχωρητικότητά του στις βουλές του Ελληνικού ΥΠΕΞ και της κυρίας Μπακογιάννη; Μπορεί να εξηγήσει μία μεγάλη σειρά αποφάσεών του οι οποίες στήριξαν θέσεις της Ελληνίδας ΥΠΕΞ και δημιούργησαν σειρά μεγαλύτερων και σοβαρότερων θεμάτων;
Η επίσκεψη του κυρίου Καραμανλή στον ορεινό όγκο της Ροδόπης και συγκεκριμένα στην δίοδο που ανοίγει ο κάθετος άξονας από την Βουλγαρία προς την Εγνατία οδό, ήταν ένα κάλεσμα, μία πράξη καλής θέλησης και συνεργασίας προς τον Βούλγαρο πρωθυπουργό. Με αυτόν τον τρόπο εστάλη από την Ελλάδα προς τη Βουλγαρία ένα σαφές μήνυμα άμεσης συνεργασίας και όχι συνεργασίας μετά από 10 χρόνια, όπως είναι η περίπτωση της συνεργασίας της Βουλγαρίας με την Τουρκία την οποία επέτυχε ο Ταγίπ Ερντογάν. Η απόπειρα του κυρίου Καραμανλή θεωρείται μία καλή αλλά αργοπορημένη κίνηση, η οποία θα έπρεπε να είχε γίνει προ καιρού από το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών και την κυρία Μπακογιάννη, εκ μέρους της Ελλάδας.
Στις δηλώσεις που έκανε ο κύριος Καραμανλής δήλωσε πως «η σημερινή ημέρα είναι ημέρα πίστης και εθνικής αυτοπεποίθησης, υπεράσπισης της ποιότητας της δημοκρατίας και του κύρους της πολιτικής ζωής», αφήνοντας σαφείς αιχμές για την πολιτική και τον ευτελισμό στον οποίο αυτή έχει περιέλθει λόγω συνεχών σφαλμάτων, σκανδάλων, αλλά και λόγω της ασυμφωνίας επί των εθνικών θεμάτων που απασχολούν ιδιαίτερα τον τόπο αυτές τις ημέρες.
Η επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στην Μαρώνεια της Ροδόπης είχε συμβολικό χαρακτήρα και έγινε προκειμένου να τονισθεί η Ελληνικότητα της περιοχής. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός αυτής της επίσκεψης, όταν είναι ήδη γνωστό πως τις αμέσως επόμενες ημέρες η Τουρκία θα θέσει θέμα για τους μουσουλμάνους των Δωδεκανήσων, επιδιώκοντας να εκμεταλλευτεί την οποιαδήποτε απάντηση δοθεί από το Ελληνικό ΥΠΕΞ ή ακόμη και από το ίδιο το Μαξίμου.
Στόχος της Τουρκίας εξακολουθεί να είναι σαφέστατα η Θράκη, στην οποία έχει τοποθετήσει ως Πρόξενο, τον κύριο Σαρνίτς, γνωστότατο για την δράση του στο Κόσσοβο και στην συμβολή του σε εξελίξεις που αργά ή γρήγορα θα γράψει η ιστορία. Ίσως θα έπρεπε ο Κώστας Καραμανλής να αναρωτηθεί πως είναι δυνατόν ένας πράκτορας να είναι Πρόξενος και ίσως θα έπρεπε να ρωτήσει την κυρία Μπακογιάννη πως έγινε δεκτός ως διπλωμάτης, αλλά και γιατί του έχει δοθεί το «ελευθέρας» να κινείται ελεύθερα, χωρίς περιορισμούς μέσα στη Θράκη και να προπαγανδίζει υπέρ του Τουρκισμού της Θράκης!!!
Ο Έλληνας πρωθυπουργός, λίγο πριν τον ανασχηματισμό –όπως ήδη έντονα αναφέρουν πολιτικοί κύκλοι στην Αθήνα- αποφάσισε με την παρουσία του να στηρίξει την Θράκη, η οποία και θα είναι ο τόπος ο οποίος θα δεχθεί τα «χτυπήματα» της Άγκυρας λίαν συντόμως.
Σε συνέχεια των δηλώσεών του, ο Έλληνας πρωθυπουργός, είπε πως «θέλουμε να είμαστε μία γειτονιά ειρήνης» και λίγο αργότερα συμπλήρωσε πως «η Ελλάδα στηρίζει την Ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας με τον απαράβατο όρο τον σεβασμό των διεθνών κανόνων και συνθηκών».
Την ίδια ώρα, στην αντίπερα όχθη, ο Ταγίπ Ερντογάν επισκέφθηκε τα Πριγκηπόνησα, σε μία παράλληλη κίνηση προς αυτή του Έλληνα πρωθυπουργού. Η δήλωση του Ερντογάν «είμαστε εδώ για να βοηθήσουμε στην επίλυση προβλημάτων» σαφέστατα δεν αφορούσε το εσωτερικό της Τουρκίας, αλλά ήταν μήνυμα προς τον κύριο Καραμανλή και την επίσκεψή του στη Θράκη. Η πάγια στάση της Άγκυρας να υπόσχεται μακροπρόθεσμα χωρίς να προχωρά σε άμεσες λύσεις (ενώ σχεδόν πάντα έχει παραβεί τις υποσχέσεις που έχει δώσει) διαψεύστηκε με την άρνηση πραγματοποίησης Θείας Λειτουργίας στην Παναγία Σουμελά, αλλά και τον εξαναγκασμό των ιερέων να βγάλουν τα ράσα τους (η απαγόρευση ιερατικής αμφίεσης στους κληρικούς της Ορθόδοξης Εκκλησίας αποτελεί νόμο στην Τουρκία) που μετέβησαν στην Τουρκία.
http://kostasxan.blogspot.com/2009/08/bl
Αναρτήσεις
